Ho Ho Ho of eerder No No No...

Die kerstdagen, ze doen iets met mij.  Online persoonlijkheidsenquêtes omschrijven me steevast als kritisch, nuchter, rationeel en praktisch, zonder al teveel verbeelding. Maar vanaf november laat ik me gewillig onderdompelen in de kerstsfeer, compleet met kerstliedjes die muzakgewijs continu door mijn hoofd spelen, fonkelende kerstverlichting en de smaak van kaneel in mijn mond. Tot grote ontzetting van mijn dochter schafte ik me zelfs een fleece kersthuispak aan.  Jani zou grote ogen trekken, vrees ik.  Maar het is wel heerlijk comfortabel en rood is nu eenmaal mijn lievelingskleur. 

Dit jaar is er extra dimensie bij gekomen. Vijf TV en Vitaya die dagelijks minstens één romantische kerstfilm programmeren in combinatie met een stevige verkoudheid vormde de ideale mix om me urenlang aan de tv te kluisteren, geflankeerd door mijn immer blinkende kerstboom.

Natuurlijk weet ik dat deze films hoegenaamd geen literaire of filmische meesterwerken zijn. Dat deze
films opgebouwd zijn uit simpele verhaallijnen en clichégesprekken. Dat deze films amper het leesniveau van het vierde leerjaar evenaren, maar toch kan ik niet stoppen met kijken...

De films schotelen een romantische leugen voor, helpen ontsnappen aan de dagelijkse realiteit en doen wegdromen bij utopische mannen die beschikken over een onmogelijke mix van kwaliteiten die de meeste vrouwen zoeken in een man. Ik hou van die leugen. Maar ik ben toch niet dom of naïef?

Een recent onderzoek, gepubliceerd in The Journal of Media Psychology, verzacht enigszins mijn ambivalente houding ten opzichte van romantische films.  Om de invloed van mediaconsumptie op de gevoelens van mensen te meten, liet men twee groepen met proefpersonen 9 weken lang kijken naar ofwel romantische films ofwel actiefilms. Wat bleek? Mensen die alleen maar romantische films voorgeschoteld kregen, toonden zich na het experiment zorgzamer, eerlijker en straalden bovendien meer gezag uit. Hoe romantischer de film, hoe groter het effect zelfs. Actiefilms daarentegen, brachten net het tegenovergestelde effect teweeg.

Mooie conclusie toch om de donkerste periode van het jaar mee in te zetten, niet? Al weet ik niet
of ik veel gezag uitstraal in mijn rood kersthuispak...